آهی از عمق وجود میخواهم خلوتی خصوصی و نجوایی در گوشی با تو

جایی که تو باشی و تو

از خودم خسته شده ام

تو آنقدر شیرین و عظیم هستی که در هیچ جای هستی نیازی به وجود من نباشد

ماه زیبایت تمام شد اما تو که تمام نشده ای

حلاوت تو

درد گفتن با تو

شنیدن تو

حلاوت یقین من به استجابت تو

حلاوت استجابت تو

من بی تو میمیرم

آدمها را اگر مرا حواله بدهی بهشان فقط یهینونی اهانتم میکنند

میشود مرا محکم در آغوشت فشار دهی

و بگویی مگر خدایت مرده باشد که بغض کنی...

من عمری است گم کرده آغوشم

من اصلا کمبود محبت دارم حتی اگر همه دنیا محبتشان را به پایم بریزند نه؟

اگر رهایم کنی رها میشوم

من برگشته ام به حلاوت آغوش بی انتهای تو

آیا مرا در آغوشت جایی هست؟

برگشته ام آیا؟